Μισεμός…
Απ’ τη Σμύρνη την ωραία, πρόσφυγας
στη Κοκκινιά,
σε συνάντησα τυχαία
κάποιο βράδυ στις εννιά…
Άγριο της καρδιάς το κύμα, που να πάω,
τι να πω,
που σε πήραν μαύρες νύχτες,
Σ’ αγαπώ!…
Κάποιο βράδυ στο Χαϊδάρι, ξένοι
κι Έλληνες φαντάροι
σ’ ανεβάσανε αητέ μου στο σταυρό….
Κλαίει στη Σμύρνη το φεγγάρι που ‘σουν
νιος και παλικάρι,…
και πονώ!…
Άγριο της καρδιάς το κύμα που να πάω,
τι να πω,
που ξεθώριασαν οι μέρες,
Σ’ αγαπώ!…
Απ’ τη Σμύρνη στο Χαϊδάρι, ήρθε ο χάρος
να σε πάρει
μα εσύ φως μου δε λυπάσαι, δε λυγάς…
Κι έδυσε νωρίς τ’ αστέρι,
πέταξε το περιστέρι
της χαράς…
*από την ποιητική μου συλλογή:
‘’Μνήμες της Πέτρας και της Σιωπής.’’
*έχει γράψει μουσική
Ο Αλέξανδρος Χατζηνικολιδάκης…
Follow us:
