ΜΕΤΑΠΑΣΧΑΛΙΝΑ – ΝΤΙΝΑ Σ. ΜΗΤΣΟΥ

Πέρασε και η  λαμπρογιορτή.

Γιορτή της Ανάστασης στην ανοιξιάτικη Ελλάδα με τα μυριολούλουδα της υπαίθρου να φωνάζουν παρόν. Οι μελωδοί των ουρανών ξαναγύρισαν και με το κελάηδημα τους δείχνουν τη δική τους παρουσία. Ο Χριστός Ανέστη ακούστηκε και φέτος στις εκκλησιές μας και άγγιξε τους ουρανούς του κόσμου. Ίσως αγαπημένες ψυχές ακούγοντας το ελπιδοφόρο μήνυμα της Ανάστασης μας ακολουθούσαν στις μεγάλες ώρες της Χριστιανοσύνης.

  Πασχαλιά λαμπρογιορτή και ο κόσμος ξεμάκρυνε από τις πόλεις που ασφυκτιούν, από τα σπίτια φυλακές. Φύγανε για να καλημερίσουν ανθρώπους γνωστούς και φίλους αγαπημένους.

  Ο Απρίλης πήρε αγκαλιά  την άνοιξη και γυρίσανε σε πλατείες , σε εκκλησιές και μοναστήρια. Πήγανε σε παρέες με γελαστά πρόσωπα που τσούγκριζαν ποτήρια και κόκκινα αυγά, ενώ οι ακτίνες του ήλιου ρουφούσαν από το μπρούσκο κρασί των ποτηριών και ανέβαιναν να μεθύσουν τον ήλιο που έλαμπε.

Συνεχίζοντας το οδοιπορικό ο Απρίλης με την άνοιξη συναντούσαν ανθρώπους με φυλαγμένα καλούδια στις ψυχές και στα καλλιεργημένα χωράφια του μυαλού τους!! Και να’ ναι ευλογημένοι όσοι με τον καλό τους λόγο κερνάνε γλυκό του κουταλιού την άνοιξη και την Πασχαλιά. Ο Χριστός ανέστη. Και πάλι θα ελευθερώσει τον άνθρωπο από την μοναξιά και θα ξαναπεί το «όστις θέλει». Και όσοι δεν βολεύονται με « λιγότερο ουρανό » αναζητούν τη λύση στο αγαπάτε αλλήλους που φαντάζει τώρα περισσότερο ωραίο, σπουδαίο και σημαντικό από οτιδήποτε άλλο.

 Και έτσι έφτασαν στα παράλια των νησιών και είδαν στρατιές ανθρώπων που αποδιωγμένοι, απελπισμένοι ψάχνουν στις στράτες της γης μια γωνιά να ακουμπήσουν, ενώ τα τρομαγμένα μάτια των παιδιών μετρούν απουσίες. Απουσίες των γονιών τους που έχασαν τη ζωή τους από το μαχαίρι του τζιχαντιστή. Παιδιά που γεννήθηκαν σε μια ανθρωπότητα η οποία  καταδυναστεύεται από όλα τα δεινά της Πανδώρας. Παιδιά μικρά που ήρθαν ασυνόδευτα στη χώρα μας που μαστίζεται από την κρίση και δεν έχει την δυνατότητα να τα προστατεύσει.

 Μακάρι ο Αναστημένος Χριστός να τα οδηγήσει στον σωστό τόπο και να τα βοηθήσει, ώστε οι άσχημες εικόνες να σβήσουν για πάντα από το μυαλό τους. Όσο για όλους εμάς που ζήσαμε αυτές τις ημέρες το γδάρσιμο των τύψεων, τη γλύκα από το έαρ και το σίγουρο της Ανάστασης, σας εύχομαι το ποτήρι που τσουγκρίζετε στις γιορτές να είναι ξέχειλο από υγεία και ανθρωπιά.

Ο Χριστός Ανέστη.

                                                                  Ντίνα Σ.Μήτσου