Κυκλοφορώ και …

 -Είμαι βέβαιη ότι θα καταλάβετε γιατί μένω στο θέμα της καταστροφικής
πλημμύρας που έπληξε τη Θεσσαλία. Η θλίψη που νοιώσαμε όλοι δεν
μετριέται με νούμερα, οι αριθμοί όμως περίσσεψαν όλες αυτές τις μέρες που
ακολούθησαν το ακραίο καιρικό φαινόμενο. Αριθμοί νεκρών και
αγνοουμένων, αριθμοί πνιγμένων ζώων, αριθμοί αχρηστευμένων σπιτιών,
βιοτεχνιών, σχολικών κτιρίων, αριθμοί χαμένων στρεμμάτων με καλλιέργειες,
αριθμοί χιλιομέτρων κατεστραμμένου οδικού δικτύου… τι να
πρωτοσημειώσουμε… Τον περιμέναμε τον Daniel, όπως είχαν πει οι ειδικοί.
Ήρθε κι ήταν αγριότερος απ’ όσο είχαν πει οι ειδικοί. Κι ύστερα ήρθαν όλοι οι
άλλοι, ειδικοί και μη, κι έκαναν εκτιμήσεις και δηλώσεις ων ουκ έστιν
αριθμός… Τα μαθαίναμε, τα βλέπαμε. Δεν ξέρω τι ακριβώς καταλάβαινε ο
καθένας μας ακούγοντας να μιλούν οι δυστυχείς κάτοικοι, ούτε τι μπορούμε
να συμπεραίνουμε ακούγοντας τους πολιτικούς παράγοντες: η πλευρά της
κυβέρνησης είπε πως έγινε ό,τι έπρεπε στο μέτρο του δυνατού, όλοι οι άλλοι
την κατηγορούν πως δεν έκανε τίποτα σωστό. Περιμένατε κάτι διαφορετικό;
– Καταγράφω για την ιστορία τις άλλες δύο τεράστιες φυσικές καταστροφές,
αυτές τις μέρες. Ο ίδιος Daniel κόστισε χιλιάδες νεκρούς και αγνοουμένους,
ανυπολόγιστες υλικές ζημιές, μία αφανισμένη πόλη. Λίγο πιο μακρυά, στο
Μαρόκο, ένας σεισμός 6,8 R γκρέμισε κτίρια, έθαψε χιλιάδες ανθρώπους,
βύθισε στο πένθος τη χώρα. Μας αγγίζει κι αυτός ο πόνος, έτσι δεν είναι;
– Συμπληρώνω με την είδηση που ακούω γράφοντας: η ελληνική αποστολή
που πήγε για βοήθεια στη Λιβύη είχε ένα σοβαρό τροχαίο δυστύχημα. Πέντε
συμπατριώτες μας νεκροί. Πόσο λυπηρό, πόσο!
– Θυμάμαι να ευχηθώ στους μαθητές να έχουν μία καλή σχολική χρονιά. Δεν
μου πέρασε ακόμα η αίσθηση «πρωτοχρονιάς» που έχουν οι εκπαιδευτικοί,
αρχές Σεπτέμβρη. Εκεί, στα σχολεία ο νους μου. Γι’ αυτό σημειώνω μία
σημαντική είδηση.
-Χαίρομαι διαβάζοντας : «Στον πατροπαράδοτο τρόπο εκμάθησης στα σχολεία
κάνει στροφή η Σουηδία, μετά τον «προβληματικό» δρόμο της υπερ-
ψηφιοποίησης που είχε ακολουθήσει τα τελευταία χρόνια. Με τη φετινή
επιστροφή των μικρών παιδιών στα σχολεία της Σουηδίας, πολλοί από τους
δασκάλους τους δίνουν νέα έμφαση στα τυπωμένα βιβλία, την ήσυχη
ανάγνωση και την εξάσκηση στο γράψιμο με το χέρι και αφιερώνουν λιγότερο
χρόνο στα tablets, την έρευνα στο διαδίκτυο και τις  δεξιότητες
πληκτρολόγησης. Η υφυπουργός Παιδείας, η οποία ανέλαβε καθήκοντα πριν
από 11 μήνες ως μέλος μιας κεντροδεξιάς κυβέρνησης συνασπισμού, ήταν μία
από τις μεγαλύτερες επικρίτριες της ολοκληρωτικής υιοθέτησης της
τεχνολογίας. «Οι μαθητές της Σουηδίας χρειάζονται περισσότερα βιβλία», είχε
δηλώσει η υφυπουργός τον Μάρτιο. «Τα φυσικά βιβλία είναι σημαντικά για τη
μάθηση των μαθητών».
– Χειροκροτώ. Μην ξεχάσουμε το βιβλίο, το τετράδιο και το μολύβι. Θα
χάσουμε πολλά.
– Χαιρετώ όλους εσάς, τους φίλους μου.