Άγιες στιγμές.
Στη χαλασιά, να πέρνεις ρίσκα, να θυμάσαι…
Να τρέμει η γη όπου πατείς και όπου πας,
να χτίζεις όνειρα τις νύχτες που κοιμάσαι
κι όταν ξυπνάς, όλη την πλάση ν’ αγαπάς!
Η πιο κατάλληλη στιγμή είναι στο τώρα
κι όλο το βιος σου, μην ξεχνάς να μοιραστείς,
κάμε το βήμα! κι αν σ’ αδίκησαν συγχώρα,
δικαιοσύνη ν’ αποδώσεις μη βιαστείς.
Κι αυτά που πόθησες, αν βγουν αληθινά,
μία παρέλευση στο αδιέξοδο θα δείξουν,
μες στην αντίφαση, στα νέφη τα πυκνά,
δύο φτερά να ‘ρθουν την πίκρα σου ν’ αγγίξουν.
Τίμα κι αυτούς που δώσαν αίμα στην αγάπη,
σ’ αυτό τον άστατο καιρό, το σκυθρωπό,
που εξωθήσανε το χρόνο το σατράπη,
ν’ αλλάξει ρότα, πεπρωμένο και σκοπό.
Μια θλίψη αβάσταχτη μας έκοψε στα δυο,
μα μια ελπίδα στα ψηλά, μας ανεβάζει
κι αν όλα γύρω μας φαντάζουν ρημαδιό,
πλήξε το κίνητρο που δόλια μας διχάζει.
…..
Στο χαροκόπι σου ποιος χαίρεται διπλά,
σαν τη σκιά σου, στο κατόπι ποιος βαδίζει;
Κάμε τ’ αμφίσημα νοήματα απλά,
να ιδείς τον πόνο το δυνάστη, να δακρύζει…
…..
Όλα στην πλάση ζωντανεύουν… μια ψυχή!
μ’ απ’ τα μυριάδες προσωπεία, βρες το ένα,
να λάμψει ο Έρως στη ζωή σου τη ρηχή
κι οι ουρανοί, να χαμηλώσουνε για σένα,…
ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. ΜΠΙΜΗΣ.
Follow us:
