Αγριεύομαι! Τον ακούω και δεν πιστεύω ότι τον ακούω να το λέει. Τον
κ.Μητσοτάκη, στον επινίκειο χαιρετισμό του μετά τα αποτελέσματα των
εκλογών. Τι είπε ο ξανα-Πρωθυπουργός της χώρας; Να ετοιμαζόμαστε τώρα
για τα επόμενα εκλογικά: σε τρεις μήνες έχουμε Δημοτικές και Περιφερειακές
εκλογές, σ’ έναν χρόνο έρχονται οι Ευρω-εκλογές. Μην πάθει κανείς
σύνδρομο στέρησης… αν υπάρχουν κάποιοι. Τι λέτε, κύριε; Πάνω που είπαμε
«Δόξα τω Θεώ!» θ’ αρχίσουμε το «Βόηθα, Παναγιά!»; Τι μας το θυμίζετε, για
να χαρούμε; Αφήστε μας να ησυχάσουμε λίγο! Πω-πω, μόλις τον άκουσα,
σκέφτηκα τι μας περιμένει πάλι, πόσους έχουμε να δούμε και πόσα θ’
ακούσουμε από τους επόμενους υποψήφιους… Σκιάχτηκα, αλήθεια.
Σέβομαι το αποτέλεσμα των εκλογών. Έτσι είναι η δημοκρατία. Ό,τι πει ο
λαός! Λοιπόν, βάζουμε τελεία. Και παύλα. Αυτό είναι το σωστό. Συνηθίζεται
να λέμε τον λαό «σοφό». Εδώ, με την άδειά σας, να βάλουμε κι ένα
ερωτηματικό;
Χαζεύω, βράδυ Κυριακής, τις δηλώσεις των διαφόρων και τις συζητήσεις
κάθε δημοσιογραφικής παρέας, ανάλογα με το κάθε κανάλι. Ο κ.Τσίπρας θα
παραιτηθεί; Γιατί, καλέ; Υπάρχει λόγος; Για μία δεύτερη κατραπακιά; Σιγά τα
ωά! Ο άλλος πρόεδρος και οι «Σπαρτιάτες» ευχαριστούν τον κ.Κασσιδιάρη
που τους οδήγησε στη νίκη κι ας είναι πίσω απ’ τα κάγκελα– εγώ το εκτιμώ
αυτό, δεν την μπορώ την αχαριστία! Κάποιοι τρομάζουν τώρα με το τι θα
γίνεται στη Βουλή. Θα δείξει. Πιο χαριτωμένα, η κ.Κωνσταντοπούλου,
πλέοντας ελεύθερη, κατέπλευσε και δήλωσε ότι είναι μία που κάνει για εκατό
βουλευτές, μπράβο αυτοπεποίθηση! «Θα πορευτούμε μαχόμενοι για τη νίκη
του ελληνισμού, με φόβο Θεού». Δεν ξέρω αν έκανε και τον σταυρό του, δεν
κοιτούσα, εγώ πάντως σταυροκοπήθηκα μπροστά στην πίστη του Προέδρου.
Το άλλο κόμμα «ΝΙΚΗ» το λέγανε και κάποιοι θεοσεβούμενοι το κανακεύανε
κι έτσι μπήκε στη Βουλή με τον ίδιο κ. Νατσιό κι άλλους εννιά, αμέ; Λίγο
πίσω απ’ τον κ.Βελόπουλο. Κι ο Γιάνης Βαρουφάκης, έμεινε με το ένα «ν»
στο όνομά του κι ένα «ξου» απ’ τη Βουλή. Αυτά!
Αφήνω εκτός σχολίων το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το Κ.Κ.Ε. Το ένα επειδή το προτιμώ
και το άλλο επειδή στα νιάτα μου λέγαμε «Ένα είναι το κόμμα». Δεν
παίζονται!
Κρατάω τελευταία μία μικρή αναφορά στον χαμό στη Ρωσία. Παρά τρίχα τον
γλύτωσαν τον εμφύλιο. Πούτιν και Πριγκόζιν, πάλαι ποτέ συνεργάτες και
τώρα αντίπαλοι, κάπου μάζεψαν την όρεξή τους για αλληλοεξόντωση.
Φοβήθηκε ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη; Πού να ξέρουμε
λεπτομέρειες, δεν ξέρω κι αν χρειάζονται κιόλας. Αφού έληξε το κακό στην
αρχή του… Τι καλά να τελείωνε κι αυτός ο φρικτός πόλεμος στην Ουκρανία!
Χαιρετώ όλους εσάς, τους φίλους μου.
