Απώλειες.
Τρυφεροί κι ονειροπόλοι, στην αφανισμένη γη,
δυο σκιές στη γκρίζα πόλη, στ’ όνειρο που ναυαγεί.
Tο παιχνίδι το ‘χω μάθει κι άμα θες, θα σου το πω,
τ’ ασυγχώρητα τα λάθη, τα μισώ και τ’ αγαπώ.
Στο παράφορο το δράμα, δάκρυσαν κι οι θεατές
κι όπως σου ‘γραψα στο γράμμα, ήρθαν νύχτες πειρατές.
Αναμνήσεις ξεχασμένες, θρηνωδούν στη συννεφιά,
Αχ, αγάπες προδομένες, που θα βρείτε συντροφιά;
…..
Κι ότι γράψει η ιστορία, έχει μνήμη και φωνή
κι η χαμένη ευκαιρία, μένει πάντα ζωντανή,…
Follow us:
