Το μερίδιο
Δεν πρέπει να δακρύζουμε
Ούτε και να πονάμε
Όταν το καταλάβουμε
Σε λάθος δρόμο πάμε
Σ’ ένα κρεβάτι αδειανό
Με μια κουβέρτα μόνο
Το μαξιλάρι μούσκεμα
Με δάκρυα και πόνο
Πάντα το ίδιο όνειρο
Βλέπουν οι πονεμένοι
Να ζήσουν κάποτε κι αυτοί
Λιγάκι ευτυχισμένοι
Ποτέ του δεν μοιράστηκε
Μες στη ζωή το ίδιο
Που ο φτωχός και πλούσιος
Να παίρνουνε μερίδιο