9 Μαΐου 2022 Κυκλοφορώ και …
- Ξεφεύγω από το επετειακό αφιέρωμα; Όχι, δεν γίνεται. Το επιβάλλει η μέρα, Δεύτερη Κυριακή του Μάη, η Γιορτή της Μητέρας, αυτή που ξεκίνησε η Αμερικανίδα Άννα Τζάρβις, που καθιερώθηκε το 1914 στην πατρίδα της και σήμερα γιορτάζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Όχι σε όλες. Δεν γιορτάζουν οι μάνες εκεί που χάνουν τα παιδιά τους από τις σφαίρες, εκεί που δεν έχουν τίποτα να τα ταΐσουν, εκεί που δεν βρίσκουν μία στάλα νερό να τα ξεδιψάσουν. Εμείς που είμαστε (ακόμη) καλά, ας τιμήσουμε κι εκείνες τις μάνες της δυστυχίας, έστω και μόνο με τη σκέψη μας, σαν παρένθεση στα δικά μας εορταστικά, τα λουλούδια και τα γλυκά και τα δώρα. Μια σκέψη σ’ εκείνες τις μάνες, εκεί που δεν μπορούν να γιορτάζουν. Όσο για τη δική μου συμμετοχή στα εδώ, αφού – όπως είπα – δεν ξεφεύγω…
- Καταφεύγω στο kritikoi.com και ψάχνω για μαντινάδες, γι’ αυτά τα διαμαντάκια ποίησης που μόνο οι Κρητικοί ξέρουν να «ποιούν». Δίστιχα γραμμένα από παιδιά προς μάνα, επειδή την αγαπούν, την τιμούν, τη θρηνούν, τη θυμούνται, τη νοσταλγούν και την αναζητούν.
Μια μαντινάδα έφτιαξα, με κρίνα και με δυόσμο
να σου τη στείλω, μάνα μου, που’ σαι στον άλλον κόσμο.
Η κάθε μάνα, φίλοι μου, με Παναγία μοιάζει
κι αν έχει μπόρες η ζωή, μες στην καρδιά της λιάζει.
Δεν επρολάβαινε ο Θεός όλους να μας φροντίζει
κι έτσι τη μάνα έκανε που πάντα μας στηρίζει.
Μια μάνα έχει δύο καρδιές. Η μια είναι δικιά της
κι η άλλη είναι που χτυπά πάντα για τα παιδιά της.
Άπλωσε τα χεράκια σου, την αγκαλιά σου δώσ’ μου
που όλες χωράει, μάνα μου, τις αγκαλιές του κόσμου.
Πώς να σου πω «Χρόνια πολλά» τώρα που λείπεις, μάνα;
Μιλώ σου γω, μα δεν ακούς, στου τάφου σου την πλάκα.
Πριν από μένα άκουγες, μάνα, τον στεναγμό μου
κι εσκούπιζες μην τρέξουνε δάκρυα στο μάγουλό μου.
Κι ίντα δεν θα ’δινα να ’μαι μωρό στην πάνα
Και να ’χω την αγάπη σου να με σκεπάζει, μάνα!
- Αφήνω για την επόμενη φορά τα άλλα των ημερών. Μέχρι τότε, ποιος ξέρει τι «άλλα» θα έχουν συμβεί…
- Χαιρετώ όλους εσάς, τους φίλους μου
Γράφει η Μαρίνα Αντωνάτου
Follow us:
