Η μελισσοκομία είναι κλάδος της εντομολογίας που ασχολείται με την εκτροφή και την εκμετάλλευση της μέλισσας. Στόχος της είναι η παραγωγή μελιού το οποίο είναι ένα φυσικό σακχαρούχο προϊόν. Το μέλι συγκαταλέγεται για προϊόντα υγιεινής διατροφής. Εκτός από το μέλι παίρνουμε και τις μέλισσες, βασιλικό πολτό, πρόπολη, γύρη, κερί, δηλητήριο.
Σήμερα στη χώρα μας η μελισσοκομία είναι ένας δυναμικός κλάδος της γεωργίας, καλύπτοντας σχεδόν το 1% της ακαθάριστης αξίας της γεωργικής παραγωγής. υπολογίζεται ότι ασχολούνται περίπου 25.000 άτομα με τη μελισσοκομία 4 εως 5 % ανήκουν στη κατηγορία των επαγγελματιών μελισσοκόμων και 90-95 % στην κατηγορία των ερασιτεχνών. Η συνεισφορά, όμως της μέλισσας στην αύξηση της φυτικής παραγωγής μέσω της επικονίασης είναι ανυπολόγιστη. Αν συνυπολογίσει κανείς το γενικότερο όφελος της φύσης από την επικονίαση, καταλαβαίνει το πόσο σημαντικός είναι ο κλάδος της μελισσοκομίας παγκοσμίως. Μας ενδιαφέρουν τόσο τα προϊόντα που παίρνουμε από την μελισσοκομική ενασχόληση όσο η γονιμοποιός προσφορά της μέλισσας.
Οι μέλισσες ζουν κατά σμήνη , αποτελούμενα από μια βασίλισσα και εκατοντάδες κηφήνες σε ορισμένη εποχή και πολλές χιλιάδες εργάτριες μέλισσες που αποτελούνε την μάζα του πληθυσμού. Από αρχαιοτάτων χρόνων θεωρείται σαν σύμβολο της εργασίας της δραστηριότητας , της επιμέλειας και της τάξεως.
Κατά τις λαϊκές παραδόσεις, τη θρησκεία και την ιατρική, οι μέλισσες προχρονολογούνται του ανθρώπου κατά μυριάδες έτη. Οι γεωλόγοι βρήκαν απολιθώματα μελισσών οι οποίες είναι παρόμοιες στην εμφάνιση με τις σημερινές.
Απολίθωμα μέλισσας μέσα σε κεχριμπάρι -ηλικίας 100 εκατομμυρίων ετών.
Απολίθωμα μέλισσας μέσα σε κεχριμπάρι -ηλικίας 100 εκατομμυρίων ετών.Ένα ανάγλυφο στο τέμπλο του Ηλίου στην Αίγυπτο κτισμένο γύρο στο 2600 π. Χ δείχνει την εκμετάλλευση των μελισσών από τους Αιγύπτιους. Στην Αίγυπτο και την Βαβυλωνία η μελισσοκομία ήταν πολύ διαδεδομένη. Κατά τους αρχαίους χρόνους όπως αναφέρεται, από τη μυθολογία ο Αρισταίος, υιός του Απόλλωνος και Κυρήνης. Ο Αρισταίος φέρεται ως ιδρυτής και προστάτης της μελισσοκομίας.
Ο φιλόσοφος Αριστοτέλης (384-329 π. Χ) πρώτος αυτός παρατήρησε ότι μεταξύ του σμήνους των μελισσών υπάρχει ένα άτομο μεγαλύτερο, εύκολα διακρινόμενο το οποίο ονόμασε βασίλισσα. Έτσι, έγραψε μια αξιόλογη πραγματεία περί μέλισσας.
Στα έπη του Ομήρου αναφέρεται το μέλι σαν μία από τις κυριότερες τροφές.
Αρχαία νομίσματα με θέμα τη μέλισσα
Ο πατέρας της Ιατρικής Ιπποκράτης (462-352 π. Χ) συνιστά τη χρήση του μελιού σε ασθενείς και υγιείς.
Οι Έλληνες αθλητές έτρωγαν μέλι, πριν την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων διότι είχαν διαπιστώσει ότι το μέλι ήταν πηγή ταχείας ενέργειας. Οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν το μέλι και το γάλα για την διατήρηση της ωραιότητας του δέρματος τους.
Στην χώρα μας ο εκσυγχρονισμός της μελισσοκομίας με τη χρησιμοποίηση της Ευρωπαϊκής κυψέλης καθυστέρησε αρκετά. Ο Ιωάννης Πεσματζόγλου ιδρύει στο Χαλάνδρι τη πρώτη μελισσοκομική σχολή. Ο Γ. Δροσίνης συνέγραψε κατά το 1901 και εξέδωσε το μικρό βιβλίο «Αι Μέλισσας», η συμβολή του οποίου στη μελισσοκομία υπήρξε σημαντική.
Γεώργιος Δροσίνης
Μαθητική Ομάδα: Γ’ τάξη ΕΠΑΛ – ΕΚ (Εργαστηριακού Κέντρου) Λιβαδειάς του τομέα Γεωπονίας, Τροφίμων και Περιβάλλοντος
Υπεύθυνος εκπ/κός: Καραπιπέρης Παναγιώτης
Follow us:
