Θλιβερή επανάληψη.

Στης Πηνελόπης την αυλή,
στου Ομήρου το περβόλι,
κουμάντο κάνουν οι τρελοί,
οι σκάρτοι κι οι διαβόλοι.

Μια νιότη γιε μου χάλασα,
σ’ έναν καιρό αντάρτη
κι αρμένισα στη θάλασσα,
σκαρί χωρίς κατάρτι.

Ελπίδες και συνθήματα
στο χρόνο ξεθωριάζουν,
του κόσμου τα παθήματα
αίμα στη γη μας στάζουν.

Στο ψέμα τους ηττήθηκα
κι οι πόνοι ζευγαρώνουν…
Μία φορά γεννήθηκα
μα χίλιες με σταυρώνουν,…

ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. ΜΠΙΜΗΣ.

Follow us: