4 Ιαν. 2021 Κυκλοφορώ και…
- Βουτάω χωρίς πολλή σκέψη μες στη θάλασσα των ευχών που απλώθηκαν αυτές τις μέρες και βρίσκω την πιο απλή: Καλή χρονιά, με υγεία!
- Λέω «Γεια!» στη νέα χρονιά και χαίρομαι που σαν χαιρετισμός είναι ταυτόσημος με την απόλυτη ευχή στην κυριολεξία της: Γεια! σημαίνει Υγεία!
- Δυσκολεύομαι να κουνήσω μαντήλι αποχαιρετισμού στο καταστροφικό απελθόν έτος. Θα ήταν ένα μαντήλι βαρύ, μουσκεμένο από δάκρυα για τόσες χαμένες ζωές κι από ιδρώτα αγωνίας για το κακό που μας δυναστεύει τόσον καιρό τώρα. Χωρίς τίποτα, λοιπόν, έτσι, τ’ αφήνω να φύγει… να, έφυγε…
- Κρατάω ένα όνομα, ενός ανθρώπου το όνομα που θεωρώ την πιο συγκλονιστική περίπτωση μέσα σ’ αυτούς που απασχόλησαν την κοινή γνώμη, όλη τη χρονιά που πέρασε: Δημήτρης Καμπανάρος, Γεροντολόγος, με διδακτορική διατριβή πάνω στο θέμα της ποιότητας ζωής των ανθρώπων 3ης ηλικίας, Διευθυντής στον Οίκο Ευγηρίας «Νέα Θάλπη», στον Άγ.Στέφανο Αττικής. Αυτοκτόνησε επειδή δεν μπόρεσε να κρατήσει τον κορονο-ιό έξω από το σπίτι των ηλικιωμένων που τόσο αγαπούσε. Είχε μείνει 65 μέρες σε καραντίνα για να είναι δίπλα στους. Αισθανόταν υπεύθυνος για την υγεία όλων τους, ένιωσε φταίχτης που κάποιοι αρρώστησαν. Έβαλε τέρμα στη ζωή του, στα 41 του. Μοναδικός στον κόσμο.
- Κρατάω και σαν πρώτο πένθος της νέας χρονιάς τα εκατοντάδες πουλιά που έπεσαν νεκρά στους δρόμους της Ρώμης, την ώρα που άρχισαν να σκάνε στον ουρανό τα εορταστικά πυροτεχνήματα για την αλλαγή του έτους. Από τον φόβο τους, εικάζεται. Χαμένες ζωούλες, από τις χαρούλες των ανθρώπων… Πόσο λυπήθηκα!
- Ηρεμώ, Κυριακή μεσημέρι, παρακολουθώντας εκπομπή με όμορφες μουσικές, απ’ αυτές που γλυκαίνουν την πίκρα κι οδηγούν σε κάποιες πιο αισιόδοξες σκέψεις. Ώσπου, για το κλείσιμο, παίζουν «Το βαλς των χαμένων ονείρων»! Των χαμένων ονείρων, παιδιά, πάνω στο ξεκίνημα μιας νέας χρονιάς που την ελπίζουμε ευτυχισμένη; Χατζιδακικό και υπέροχο, αλλά τόσο μελαγχολικό, τόσο αταίριαστο με την προσπάθεια για ένα χαμόγελο! Εξαγριώθηκα! Τι έκανα; Έκλεισα την τηλεόραση πριν κλείσουν την εκπομπή τους οι…άσχετοι!
- Γυρίζω την τελευταία σελίδα του περσινού ημερολογίου που έχω στο γραφείο μου. Ξαφνιάζομαι βλέποντας ότι κάτω-κάτω, υπάρχουν λόγια του ποιητή Τόμας Έλιοτ. Τι αναπάντεχο δώρο! Κι επειδή τα μοιράζομαι όλα μαζί σας, σας το χαρίζω κι αυτό: «Τα λόγια της χρονιάς που πέρασε ανήκουν σε γλώσσα περσινή. Οι λέξεις της νέας χρονιάς προσμένουν μιαν άλλη φωνή.»
- Σκέφτομαι να σας γράφω κάθε φορά κάτι όμορφο, ε, δεν θα βρίσκω; Και να το μοιραζόμαστε, χαρά σας και χαρά μου!
- Σημειώνω την είδηση, βράδυ Δευτέρας, για τα Θεοφάνεια. Κυβέρνηση: «Κλειστοί οι ναοί» – Ιερά Σύνοδος: «Πριτς!» – Μούσκεμα τα πράγματα στον αγιασμό των υδάτων!
- Χαιρετώ όλους εσάς, τους φίλους μου.
Γράφει η Μαρίνα Αντωνάτου
Follow us:
