Όταν το χαμόγελο νικάει τη θλίψη
Ζούμε σε μια εποχή απίστευτα δύσκολη και πολλά είναι πρωτόγνωρα σε όλα τα επίπεδα.
Οι κοινωνίες αλλάξανε, τα παιδιά χάσανε την αθωότητα τους και πολλά έχουν γίνει φόβος για άλλα παιδιά που περπατάνε αμέριμνα και δέχονται επίθεση,ξυλοδαρμό,ληστεία. Το θέμα είναι εξαιρετικά δύσκολο και αναπάντητο και μόνο αν ζούσε στην εποχή μας ο Διογένης θα μας έλεγε ‘’το να γίνεις γονιός είναι εύκολο, το να είσαι γονιός είναι το δύσκολο’’ και κλείνω αυτό το θέμα γιατί πονάει πολύ.
Σήμερα όπως έχω ξαναγράψει δεν γελάμε, δεν χαιρόμαστε όπως παλιά που δεν θέλαμε να αλλάξουμε αυτά που είχαμε. Τώρα όμως έχου γίνει όλα αναλώσιμα, όλα γίνοται παλιά σε ένα μήνα και έρχονται άλλα καινούργια με τη μαγική τεχνολογία. Αυτός είναι ο λόγος θαρρώ που δεν γελάμε. Πώς να γελάσουμε αφού απο τη μια μεριά είναι ο πόλεμος που μας προκαλεί φόβο και φρίκη και απο την άλλη οι επιπτώσεις στην οικονομία.
Οι άνθρωποι περπατούν με ύφος σκυθρωπό, πηγαίνουν να κάνουν τα καθημερινά τους ψώνια στο σούπερ μάρκετ σα να είναι θυμωμένοι που κοιτούν στα ράφια τις τιμές που όλο ανεβαίνουν. Το μόνο αισιόδοξο σε αυτό, και θα ήθελα να κάνω μια ειδική αναφορά, είναι οι άνθρωποι που εργάζονται εκεί και μας υποδέχονται με χαμόγελο, πάντα χαρούμενοι με τις κεραίες τους στραμένες στους πελάτες για να εξυπηρετήσουν όπου τις φωνάζουν, με σοβαρότητα και σεβασμό, ακόμα και αν η κούραση είναι εμφανής στα πρόσωπα τους.
Ίσως αγαπητοί μου φίλοι θεωρηθεί ασύνδετη η αναφορά μου σ’ αυτά τα παιδιά του σούπερ μάρκετ, αγόρια και κορίτσια που μερικά απο αυτά έχουν πτυχία και πολλά άλλα εφόδια για καλύτερη εργασία όμως μου ήρθε συνειρμικά το χαμόγελο και η καλοσύνη τους σε αντίθεση με όλη αυτή την στεναχώρια και την απαισιοδοξία που επικρατεί, γιατί τα θαυμάζω, τα καμαρώνω και τα εκτιμώ αυτά τα παιδιά για τον πολιτισμό τους καθώς κάνουν κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο. Έχουν και αυτά οικογένεια και προβλήματα όπως όλοι μας μόνο που εμείς δεν χαμογελάμε…
Να είστε όλοι καλά…
Follow us:
