Στην τύρβη και στη χαλασιά,
θρηνούν οι κολασμένοι
κι ένας Χριστός, στη συννεφιά,
για λευτεριά πεθαίνει…
Σε χάος ακατοίκητο
το βλέμμα του πλανιέται
κι η άρνηση, μια μαχαιριά,
πόνος που δε μιλιέται…
Στον πόνο του γεννήθηκα
και το Σταυρό Του πήρα,
μ’ ένα Χριστό κι ένα ληστή,
στη γη ν’ αλλάξω μοίρα.
Η λευτεριά Του να διαβεί,
με το σπαθί στο χέρι
και σαν μητέρα αληθινή,
ψωμί και Φως να φέρει!
…..
Τ’ όραμα της παλιάς πληγής,
στο Γολγοθά ξυπνάει
κι αν βρει στο ψέμα μια σχισμή,
γη κι ουρανό κινάει,…
Το χαύνο πάθος κι η οργή,
καρφί στ’ άγιο Του χέρι,
να ‘βρει στο αίμα καθαρμό,
της μαύρης γης τ’ ασκέρι,…
Follow us:
