Άλλαξαν οι εποχές
Θέλω να πιάσει μια βροχή να βρέχει όλη μέρα
να κάτσω σαν μικρό παιδί στα πόδια του πατέρα
Σαν το παλιό καλό καιρό να ακούω ιστορίες
γιατί στο σήμερα που ζω πληρώνω αμαρτίες
Και τη μητέρα μου πιο ‘κει να λέει που και που
το φαγητό είν’ έτοιμο φωνάξτε τον παππού
Και η γιαγιά να έρχεται απ’ τη βροχή βρεγμένη
με το μπαστούνι να ακουμπά λιγάκι κουρασμένη
Να’ ναι το φαγητό ζεστό νόστιμο μυρωδάτο
και όχι να ‘ναι άνοστο σαν της στιγμής το πιάτο
Νομίζω δεν θα ξαναβρώ τις άγιες τούτες ώρες
γιατί η βροχή δεν σταματά και έρχονται οι μπόρες
Πόση ευτυχία κρύβανε μέσα τους οι γονείς μας
περίσσια η αγάπη τους και λίγο το ψωμί μας
Μα έφτανε να φαν πολλοί και να χορτάσουν όλοι
ψωμί ελιά και ρίγανη και ένα ξερό φασόλι
Αυτά να τα διδάξουμε να μάθουν τα παιδιά μας
δύσκολα χρόνια πέρασαν μα άντεξε η καρδιά μας.
Στίχοι
Νίκος Αναστασίου
