Μια γενιά σημαδεμένη.
Μια γενιά σημαδεμένη,
ήρωες, δειλοί και σκάρτοι,
κόκκινη κλωστή δεμένη
στου Οδυσσέα το κατάρτι…
Με τα μάτια διψασμένα
στον αγέρα που σφυρίζει,
κύματα τα περασμένα
κι ο καιρός ξανά γυρίζει.
Στη βροχή που δυναμώνει,
τρέμουν στο βοριά τα φύλλα,
μα στο βλέμμα που νυχτώνει
πάλι για τον πόνο μίλα.
Στην Καισαριανή ένα βράδυ,
χάθηκε της γης τ’ ασκέρι
κι άνοιξαν οι πόρτες του Άδη
από του αδερφού το χέρι.
Μια γενιά σημαδεμένη
δίχως φως κι ελευθερία.
Κάποιοι βγήκαν κερδισμένοι
κι άλλοι ζουν στην εξορία…
ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. ΜΠΙΜΗΣ.
Follow us:
