Το δίλημμα.
Η διχασμένη σου ψυχή
αγέρας που σφυρίζει,
που τρέχει με τα κύματα
και πίσω δε γυρίζει…
Τα ζοφερά τα σούρουπα
βροχή στα μάτια φέρνουν
κι η λήθη κι η απόγνωση
κι άλλη οδύνη σπέρνουν.
Όλες του κόσμου οι γιορτές,
σε βρίσκουν πάντα μόνο,
να κυνηγάς μια χίμαιρα
για να ξεχνάς τον πόνο.
Τα λόγια σου ψηλές φωτιές,
μα απ’ τις φωτιές τι μένει;
Στάχτη κι αλύτρωτες πληγές
να καίν’ την οικουμένη,…
ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. ΜΠΙΜΗΣ.
