ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Άλλο ένα εργατικό «ατύχημα» συνέβη τη περασμένη Κυριακή στο σωληνουργείο της ΧΑΛΚΟΡ του ομίλου ΒΙΟΧΑΛΚΟ στα Οινόφυτα, όταν μια ραουλομηχανή ακρωτηρίασε τα 4 δάχτυλα του χεριού συναδέλφου. Ευχόμαστε στον συνάδελφο γρήγορη και πλήρη ανάρρωση. Απαιτούμε η εργοδοσία να διασφαλίσει οτιδήποτε χρειαστεί για την αποθεραπεία αλλά και την επιβίωση του συναδέλφου. Να παρθούν τώρα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, να σταματήσει η εντατικοποίηση της εργασίας για να αποτραπούν εργατικά ατυχήματα στο μέλλον. Να γίνει άμεση διερεύνηση των αιτιών από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας και να αποδοθούν ευθύνες.
Συνάδελφοι του Ομίλου ΒΙΟΧΑΛΚΟ
Για το νέο εργατικό «ατύχημα» δε φταίει το κακό το ριζικό μας, ούτε η κακιά στιγμή. Η υπερεντατικοποίηση της εργασίας, η δίψα για μεγαλύτερα κέρδη από την εργοδοσία συμπιέζει όχι μόνο τους «νεκρούς χρόνους» αλλά και τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σε παρόμοια μηχανή πριν περίπου 2 χρόνια είχαμε πάλι ακρωτηριασμό. Δεν είναι τυχαίο ότι η εργοδοσία της ΧΑΛΚΟΡ έχει προσλάβει ειδική εταιρεία που αξιολογεί την αποδοτικότητα των μηχανών έτσι ώστε οι εργαζόμενοι να δουλεύουν «στο κόκκινο». Δεν είναι τυχαίο ότι οι εργαζόμενοι της ΧΑΛΚΟΡ δουλεύουν ακόμα και 14 ημέρες συνεχόμενα. Έχουμε πείρα και μνήμη, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το τελευταίο συμβάν δεν είναι το μοναδικό. Βλέπουμε τα ρολόγια που μετράνε της «ημέρες χωρίς ατύχημα» ότι σπάνια ξεπερνάνε το μήνα. Θυμόμαστε πολύ καλά τους νεκρούς και τους ακρωτηριασμένους συναδέλφους μας στην ΕΛΒΑΛ, στην ΕΛΒΑΛ Color, στο Χυτήριο της ΧΑΛΚΟΡ, στα Σωληνουργεία Θίσβης.
Το ίδιο κριτήριο, το κέρδος του Ομίλου, είναι αυτό που παίζει τη ζωή και την υγεία μας κορώνα – γράμματα ειδικότερα εν μέσω πανδημίας. Για αυτούς, το παν είναι να δουλεύουν τα εργοστάσια και να βγάζουν κέρδη από τη δουλειά μας με οποιοδήποτε κόστος για εμάς, τους εργαζόμενους. Για αυτό, τα «μέτρα» που έχει πάρει η εργοδοσία δεν έχουν εμποδίσει να έχουμε δεκάδες κρούσματα στα εργοστάσια του Ομίλου με κίνδυνο να βρεθούμε εκτεθειμένοι, όπως οι συνάδελφοί μας στα κονσερβοποιεία της Βόρειας Ελλάδας, ή ακόμη χειρότερα να αρχίσουμε να θρηνούμε και θύματα, όπως έγινε στις βιομηχανίες της Βόρειας Ιταλίας το προηγούμενο διάστημα.
Το σύστημα που εφαρμόζει η εργοδοσία (5 μέρες 12ωρο πρωί – 5 μέρες ρεπό – 5 μέρες 12ωρο νύχτα) όχι μόνο δε μας προστατεύει αλλά, αντίθετα, εξασθενεί περισσότερο τους οργανισμούς μας και γινόμαστε ευάλωτοι, αφού η εργατική μας δύναμη δεν αναπληρώνεται όπως πρέπει. Παράλληλα, με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται για τον Όμιλο η ίδια παραγωγή (κέρδη) με το μισό προσωπικό ενώ απ’ την άλλη, αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε τσάμπα υπερωρίες αφού οι 4 παραπανίσιες ώρες κάθε ημέρας «συμψηφίζονται» με τις μέρες ρεπό ώστε να συμπληρωθεί το μηνιάτικο.
Αντί λοιπόν για ουσιαστικά μέτρα προστασίας μας, η εργοδοσία παίρνει μόνο τόσα όσα δε θίγουν τα κέρδη της. Αντί για επαναλαμβανόμενα τεστ ανά 15 μέρες κάθε μήνα, καθολικά σε όλους τους εργαζόμενους όλων των εργοστασίων, με ευθύνη και έξοδα του Ομίλου, ώστε να εντοπίζονται έγκαιρα πιθανά κρούσματα, η εργοδοσία κάνει επιλεκτικά τεστ σε μέρος του προσωπικού, όχι με την ίδια συχνότητα και εύρος για όλα τα εργοστάσια. Όταν εντοπίζεται κρούσμα, αντί να κλείνει ολόκληρο το τμήμα ή τα τμήματα που σχετίζονται, μπαίνουν σε καραντίνα μόνο οι πολύ στενές επαφές του κρούσματος, λες και ζούμε σε γυάλα, λες και δε μπαίνουμε στα ίδια λεωφορεία και αυτοκίνητα, λες και δε χρησιμοποιούμε τα ίδια εργαλεία, μηχανές και κοινόχρηστους χώρους.
Ταυτόχρονα, το γεγονός ότι ο συνάδελφος που ακρωτηριάστηκε την Κυριακή μεταφέρθηκε με ταξί στο Κέντρο Υγείας Σχηματαρίου και από εκεί στο νοσοκομείο ΚΑΤ, λόγω του ότι δεν υπήρχαν υποδομές για να αντιμετωπιστούν τα σοβαρά τραύματά του, αναδεικνύει με τον πιο τραγικό τρόπο ένα γενικότερο ζήτημα, αυτό των τεράστιων ελλείψεων στα Κέντρα Υγείας της περιοχής και στο Νοσοκομείο της Θήβας που έχουν στην ευθύνη τους μια τεράστια Βιομηχανική Ζώνη με εκατοντάδες εργοστάσια και καθημερινά ατυχήματα. Είναι τραγικό, εν έτει 2020, το Νοσοκομείο της Θήβας να μην έχει κέντρο αιμοδοσίας ώστε να πραγματοποιούνται σοβαρά χειρουργεία και να αντιμετωπίζονται ατυχήματα, τα Κέντρα Υγείας Σχηματαρίου και Οινοφύτων να έχουν τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα, να μην υπάρχει σταθμός του ΕΚΑΒ στην περιοχή των Οινοφύτων. Το Συνδικάτο μας πρωτοστατεί στον αγώνα, μαζί με άλλα 23 Σωματεία και φορείς της περιοχής, ώστε να έχουμε δομές Υγείας που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες μας. Κόντρα στις πολιτικές όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων που δίνουν πακτωλό χρημάτων στους μονοπωλιακούς ομίλους ενώ απ’ την άλλη αντιμετωπίζουν την Υγεία μας σαν «κόστος» και υποχρηματοδοτούν τα Νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας.
Όλα τα παραπάνω, η καθημερινότητά μας, καταρρίπτουν το αφήγημα ότι δήθεν ο Όμιλος αποτελεί μια «οικογένεια», ότι νοιάζεται για την Υγεία και την Ασφάλεια των εργαζομένων. Κάνουν κουρελόχαρτο τις δηλώσεις που έκανε ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκη τον περασμένο Ιούλη από την ΕΛΒΑΛ, που εκθείασε το ρόλο του Ομίλου και τις «επενδύσεις» του, «ξεχνώντας» ότι αυτές οι «επενδύσεις» και τα κέρδη έχουν χτιστεί κυριολεκτικά με το αίμα μας.
Απέναντι σε αυτή τη κατάσταση η απάντηση των εργατών πρέπει να είναι μόνο μια: Οργάνωση στο Συνδικάτο, για να περιφρουρήσουμε τα δικαιώματα και την Υγεία μας, τις ίδιες τις ζωές μας.
Ελάτε σε επαφή με το Συνδικάτο, ενημερώστε μας (στα τηλέφωνα και το mail, ακόμα και ανώνυμα αν επιθυμείτε), για οτιδήποτε πέφτει στην αντίληψή σας, οτιδήποτε σας κάνει να αγανακτείτε. Το Συνδικάτο θα είναι δίπλα σας.
Όλοι για έναν και ένας για όλους. Κανένας μόνος του.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Follow us:
