13 Ιουλ. 2020 Κυκλοφορώ και…
- Καλύπτομαι από τις δηλώσεις του Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Αν δεν τα είχε πει ο Μακαριότατος, θα έγραφα δυο λογάκια κι εγώ. Τεράστιο θέμα, όχι μόνο για την Ορθοδοξία. Η Αγία Σοφία θα γίνει τζαμί, έτσι θέλει ο Ερντογάν efenti, Τούρκος Πρόεδρος που γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις αντιδράσεις όλου του πολιτισμένου κόσμου. «Η εργαλειοποίηση της θρησκείας για την επιδίωξη κομματικών, γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών σκοπιμοτήτων χαρακτηρίζει αυτόν που την επιχειρεί», είπε ο κ.Ιερώνυμος. Ποιος θα μπορούσε να μη συμφωνήσει; Τώρα, με τι λέξεις τον χαρακτηρίζει; Ε, ψάξτε λίγο μόνοι σας! Αν περιμένουμε κάτι τέτοιο απ’ τον Αρχιεπίσκοπό μας, θα περιμένουμε … και νυν και αεί και εις τον αιώνα των αιώνων! Αμήν.
- Σημειώνω και τη δήλωση του Προκαθημένου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Ο Πάπας έχει το αλάθητο, έτσι πιστεύουν εκεί. Καλά. Από την πλευρά μου, δεν θα δίσταζα να πω «λάθος» αν η δήλωσή του εξέφραζε μια θέση που δεν θα εύρισκα σωστή. Ο άνθρωπος, όμως, εξέφρασε απλά και μόνον ένα συναίσθημα: «Είμαι πολύ πονεμένος». Οπότε, τι λέω; Καλά. Πονεμένος. Εγώ, πάλι, όχι αυτό. Άλλο είμαι. Άλλα, πολλά!
- Ανταποκρίνομαι στην έκκληση «Μήπως μπορείτε …» κι αρχίζω να ψάχνω, να βρίσκω, να τηλεφωνώ, να συνεννοούμαι. Ιστορία ολόκληρη, δεκαπέντε μέρες τρέξιμο. Νεαρός οικογενειάρχης ήθελε να νοικιάσει σπίτι στην περιοχή μου. Να μη βοηθούσα; Μιλούσαμε δυο φορές την ημέρα. Μετά, πάψαμε. Λίγο πιο μετά, έλαβα ευχαριστήρια για τη μεσολάβησή μου στην ενοικίαση του σπιτιού. Ναι, η οικογένεια είχε ήδη εγκατασταθεί. Ο ιδιοκτήτης ήταν που μ’ ευχαριστούσε. Ο νεαρός δεν μου ξανατηλεφώνησε. Γιατί, θα έπρεπε;
- Λύνω ένα σταυρόλεξο, μάλλον βαρετό. Πολύ συχνά, οι ορισμοί επαναλαμβάνονται και δεν έχει ενδιαφέρον. Πόλη του Βελγίου: ΑΤ – Δολοφόνος φάλαινα: ΟΡΚΑ – Νορβηγικό συγκρότημα: ΑΧΑ – Ποταμός της Ελβετίας: ΑΑΡ …και λοιπά. Και ξαφνικά, να που δεν το έχω ξαναδεί ποτέ, μα ποτέ: Βασίλισσα των Οστρογότθων! Πώς την έλεγαν τη Μεγαλειοτάτη; Αμαλασούνθα! Ναι, το βρήκα. Όχι αμέσως, αλλά την ήξερα την κυρία. Επιτέλους, κάτι αλλιώτικο!
- Πατάω πάλι σε σκηνή θεάτρου, με την ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου στις Αφίδνες, το Σαββατοκύριακο. Θεού θέλοντος και κορονοϊού επιτρέποντος. Σε ανοιχτό χώρο, εννοείται. Με τους απαραίτητους κανόνες ασφαλείας: οι θεατές μας θα κάθονται αραιά-αραιά, το πολύ καμιά εξηνταριά!
- Δυσφορώ με τη μάσκα, υποχρεωτική στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Με τα λαστιχάκια σ’ αυτιά… ούτε σκουλαρίκια δεν μπορεί να φοράει μια γυναίκα!
- Χαιρετώ όλους εσάς, τους φίλους μου.
