13 Μαΐου 2019
Κυκλοφορώ και…
- Δυσκολεύομαι να βρω πώς να εκφράσω την …επιφύλαξη να την πω, διαφωνία, άρνηση; Μπορεί και απορία. Πώς το σκέφτηκαν αυτό που ζητούν; Και μ’αυτές τις λέξεις; Δεν συμφωνώ ούτε με την ιδέα, ούτε με τον τρόπο που προσκαλούν από το «΄Ολοι μαζί μπορούμε» – το γνωστό. Το έλεγαν συνεχώς στο ραδιόφωνο: «Τα διαλέξατε, τα διαβάσατε, τα χαρήκατε! Τώρα μπορείτε να ξαναδώσετε ζωή στα βιβλία που αγαπήσατε! Χαρίστε τα σε όσους τα θέλουν» Δηλαδή; Κάθε βιβλίο που διαλέξαμε, το διαβάσαμε, το χαρήκαμε…το θεωρείτε νεκρό στη βιβλιοθήκη μας; Κάνετε λάθος! Τα βιβλία είναι πάντα ζωντανά, όταν – όπως λέτε – τα έχουμε αγαπήσει. Ας μας λέγατε να χαρίσουμε κάποια που δεν μας άρεσαν, όλοι έχουμε βιβλία που δεν μας είπαν κάτι δυνατό. Μπορεί σε κάποιον άλλον να αρέσουν. Ζητάτε, όμως, τα αγαπημένα μου. Εκείνα που έχουν διαμορφώσει αυτό που είμαι, που με στηρίζουν και με παρηγορούν κάθε φορά που χρειάζομαι δύναμη, αυτά που τα έχω χιλιοδιαβάσει και ξέρω ότι θα τα ξαναδιαβάσω. Επειδή τα αγαπώ, όπως καλώς λέτε. Κι επειδή δεν είναι πεθαμένα, όπως κακώς νομίζετε. Βρίσκω ατυχείς τις λέξεις στην καμπάνια. Θα συνεχίσω ν’ αφήνω ό,τι μπορώ στο καλάθι του σούπερ-μάρκετ, αλλά βιβλίο μου αγαπημένο και ζωντανό… δεν δίνω, όχι.
- Συμπληρώνω: απαγορευτικό είχε εκδοθεί για τις εγκυκλοπαίδειες και τα σχολικά βιβλία. Το έλεγαν στις λεπτομέρειες που έδιναν για τη συγκέντρωση των βιβλίων και προέτρεπαν …«μυθιστορήματα, βασικά…» – Τι να πω; Η δράση λεγόταν «Όλοι μαζί μπορούμε, και στη γνώση» – Τι ήθελαν τελικά; Άρλεκιν; Τα πολλά παρόμοια; Τι κρίμα που δεν έχω!
- Μαθαίνω, ακόμα, καινούργια πράγματα: πολυμελής χορωδία ρασοφόρων ανδρών και ο επίσης ρασοφόρος διευθύνων ψάλλουν θρησκευτικούς ύμνους κοιτώντας το κοινό. Και ο «μαέστρο»! Μια ζωή βλέπω την πλάτη του κάθε διευθυντή χορωδίας… ε, είδα και το ανάποδο! Ό,τι μαθαίνει κανείς, καλό δεν είναι;
- Χαιρετώ όλους εσάς, τους φίλους μου
