Τούτο το βράδυ…
Τούτο το βράδυ που σου γράφω ο κόσμος
έχει λιγοστέψει,
εγώ σα μάνα σ’ αγαπούσα
κι εσύ βαθιά μ’ είχες πιστέψει…
Τούτο το βράδυ που με παίρνει ο μαύρος
πόνος απ’ το χέρι,
σου στέλνω τη βαθιά μου θλίψη
μ’ ένα γαλάζιο περιστέρι.
Κάθε στιγμή αλλάζει χρώμα, γιόμισε
ίσκιους το σκοτάδι,
μα εγώ θ’ ανάψω ένα αστέρι
να ‘χεις παρηγοριά το βράδυ…
………………………
Μια πανδαισία ταξιδεύει, στο βλέμμα σου
το θαλασσί
κι η θεϊκή σου η εικόνα,
μεθά σαν το παλιό κρασί…
ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. ΜΠΙΜΗΣ
Follow us:
