Δούλο κι επαίτη…
Δούλο κι επαίτη σ’ έχει τάξει η μαύρη μοίρα,
μα εσύ να ζεις με του Ηράκλειτου την πείρα,
στα σταυροδρόμια των ανέμων κι αν βρεθείς
του πάνω κόσμου τα θεριά μη φοβηθείς…
Σκύψε να ψαύσεις της θυσίας τ’ άγιο χώμα
κι όσο κρατάει το ξεφάντωμα ακόμα,
σα Διγενής να πολεμάς σ’ αυτή τη πλάση,
η Λευτεριά το δρόμο της να μη χάσει…
Κοίτα να βρεις μία αυτόδηλη αλήθεια,
να ξαρματώσεις της ζωής σου τη συνήθεια,
άκου, η καρδιά στα στήθια σπαρταράει,
σαν το στρατιώτη που για μάχη ξεκινάει…
………………………
Υποκρισία και ψευτιά στήνουν καρτέρι,
μα εσύ να βγεις μ’ ένα σπαθί κι ένα μαχαίρι,
στην άγια σύγκρουση το φόβο να νικήσεις,
τ’ άδικο αίμα και τον πόνο να ξορκίσεις…
ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. ΜΠΙΜΗΣ.
*από την ποιητική μου συλλογή:
‘’Μνήμες της Πέτρας και της Σιωπής’’.
Follow us:
