Σκόπια
Σκόπια πώς καταντήσατε και θέλετε δική σας
την ιστορία αλλονών για την υπόστασή σας.
Είστε ένα κράτος Κυριακής, γέννημα του Σαββάτου
με βλέψεις ανιστόρητες, με μάσκα ενός προβάτου.
Σ’ αυτόν τον τόπο ήρθατε και σπέρνετε διχόνοια
εκεί που υπάρχουμε εμείς, πολλές χιλιάδες χρόνια.
Είναι ο Μεγαλέξανδρος, μέσα στα όνειρά σας
θέλετε να ‘χετε παιδί πού ‘ναι του γείτονά σας.
Σλάβος ο Μεγαλέξανδρος, κι ο Φίλιππος επίσης;
Αλεξανδρόφ και Φιλιππόφ, θα τους ονοματίσεις;
Μαζί με εκείνους θέλετε, κι αυτήν που χαν πατρίδα
συνέλθετε με μια βουτιά, στην λίμνη, στην Ωχρίδα.
Φτιάχνετε ακατάπαυστα, κολώνες και ανδριάντες
μ’ αυτά να ξεγελάσετε, παμπόνηροι, τους πάντες.
Είστε ένα συνοθύλευμα από πολλές εθνότητες
και τούτα δω που κάνετε, είναι όλα γελοιότητες.
Γκρούεφσκι και Δημητρόφ, το όνομα σας προδίδει
δε λες ποτέ για κρητικό, τον Στέλιο Καζατζίδη.
Σαν τα Μετέωρα είμαστε, κι εσείς ένα αγκωνάρι
βρυχάται ένας ποντικός, κόντρα σ’ ένα λιοντάρι.
Θα νιώσετε καλύτερα, αν δείτε την αλήθεια
κι όχι να λέτε στα παιδιά, ψεύτικα παραμύθια.
Θα ‘ναι η Θεσσαλονίκη μας, το γράφει η ιστορία
πάντοτε η πρωτεύουσα, εις την Μακεδονία.
Ελάτε γειτονόπουλα να βρούμε μίαν άκρη
δίνει η φιλία μας χαρές κι η εχθρότητα το δάκρυ.
Θα ‘ναι αμοιβαία επωφελής αυτή η γειτόνευσή μας
κι είναι για σας ειλικρινώς καλή η πρόθεσή μας.
Και μην ακούτε γύρω σας κόλακες και προστάτες
η μοίρα σας είναι με μας, να ‘στε συνεπιβάτες.